خدا نکند انسانی از خوب بودنش خسته بشود،
خدا نکند آدمی بشود که مهربانیش هربار نگران و آزرده خاطرش کرده،
چرا که آن وقت است که می ماند بلاتکلیف،
نه بد بودن را بلد است و نه توان خوب ماندنش است.
آن وقت است که می گریزد.
هجرت از دنیای آدم ها به خلوتی که درونش پوچ پوچ است،
سکوتی که قالبش تنهایی است که خودخواسته نبوده، که لذت بخش نیست.
خسته ,نکند ,وقت ,بشود ,بودنش ,ها ,از خوب ,است که ,بودنش خسته ,خوب بودنش ,آن وقت
سکوتی که قالبش تنهایی است که خودخواسته نبوده، که لذت بخش نیست.
آدم ها را از خوب بودنشان خسته نکنیم.
درباره این سایت