خداوند انگار
بعضی ها را خیلی با حوصله آفریده .
از عشق ، از محبت ، صبر ، وفاداری ،
معرفت به مقدارِ زیاد در وجودشان گذاشته .
اصلا این بعضی ها انگار صرفا
برای خوب شدنِ حالمان آمده اند .
نه نقش بازی می کنند ، نه اَدا در می آورند .
وقتی تمامِ درها به رویت بسته می شود ،
یک نگاهشان کافیست برای روزها آرامشت .
یک حرفشان ، یک خنده شان کافیست تا
غُصه از در و دیوارِ زندگیت پاک شود .
شانه شان را که داشته باشی ،
انگار تمامِ دنیا را یک جا داری .
بی نهایت تکیه گاهند ، عجیب پناهگاه .
بی توقع به دردت گوش می کنند
و بی انتها حسِ خوب می بخشند .
باور کنید اینها خیلی با حوصله آفریده شده اند .
اگر یکی از اینها را کنارتان دارید ، خوشبختید .
قدرش را خیلی بدانید .
پ ن: حس خوب این متن تقدیم میکنم به داداش از جنس رفیق خودم،مهدی عزیز.
درباره این سایت